एजेन्सी । एकातिर गोलाबारुदको होली अर्कातिर यी निर्दोष बालबालिकाको बालवय । यिनीहरुलाई न कसैसंग लिनु छ, न दिनु छ । न यिनीहरु बन्दुकको भाषा बुझ्छन, न बन्दुक चलाउनेहरुको स्वार्थसंग चासो छ ।

बस उनीहरु फल्न, फुल्न र फक्रिन चाहन्छन् । माया, ममता र प्रेम पाउने यो समयमा आँखाभरि त्रास छ । न नाना, न खाना, न छाना बरु एकमुठी सासका लागि तडपिनुपर्ने अवस्था छ । यत्र, तत्र, सर्वत्र बालबालिका, महिला र समाजका सम्मानित ज्येष्ठ नागरिकको बेहाल छ । एक टुक्रो पाउरोटीका लागि घण्टौ लाइन बस्नुपर्ने स्थिति छ ।

गृहयुद्धले हजारौं बालबालिका मारिएका छन् । अनाथ र अपांग भएका छन् । टुहुरा हुनेको संख्या गनेर साध्य छैन । गोला र बारुदको आवाजका बीच उनीहरुको दिनचर्या बित्दो छ । कतिबेला कस्तो परिस्थितिको सामना गर्नुपर्ने हो ठेगान छैन । डर र त्रासका बीच कलिला यी मुना पीडा लुकाएरै पनि हाँस्न चाहन्छन् । अभिभावक साथमै भएपनि अभिभावकत्व दिने सामथ्र्य उनीहरुमा छैन ।

आफ्नो थातथलो छोडेर पलायन हुनुको दुर्दशाले अफगानी नागरिकको जीवन पद्धति नै ध्वस्त बनाएको छ । बालबालिकाको भविष्य अँध्यारो सुरुङमा पसेको छ । जसको वर्तमान अनिश्चित छ भने भविष्य के होला त्यो कहालीलाग्दो क्षणले उनीहरुलाई तर्साउँछ । जमिन घर र आकासलाई छानो बनाउनु यी अबोध बालबालिकाको नियति बनेको छ । थाहा छैन, बन्दुक र बारुदको यो खेलले यी बालबालिकाको जीवन कता डोरिने हो ?